کلینیک توانبخشی شایان کاردرمانی، گفتاردرمانی
نقش کاردرمانگران در NICU چیست و چه نوع مهارتهایی برای ورود به این محدوده نیاز است؟
هدف عمده کاردرمانی ارتقاء سطح سلامت و مشارکت در زندگی از طریق اشتغال به فعالیت است. بنابراین نقش کاردرمانگران در NICU فراهم آوردن ((مراقبت های محافظتی پیش رونده و بر پایه فعالیت است)) تا نوزادان و خانواده آنها را در فعالیت ها و مسائل مربوط به آن که برای خانواده دارای اهمیت است، به بالاترین سطح بازدهی برسانند. برای مثال ممکن است یک کاردرمانگر والدین را جهت دهی کرده و به آنها مدیریت درمان و ((رویکردهای واحدهای حسی)) را آموزش بدهد. به طوری که یک نوزاد نحیف در عین حال که توسط والدین نگهداری می شود، بتواند ثبات فیزیولوژیکی و سازماندهی رفتار عصبی خود را حفظ کند. برای کار درNICU محدوده گسترده ای از تجربیات گذشته در زمینه کاردرمانی بیماریهای کودکان ضروری است. و این مسئله به خصوص برای درمانگران مفید خواهد بود تا با چگونگی تامین ارزیابی های رشدی تکمیلی و مداخلات، برای کودکان کم سال که قبلا در NICU تحت درمان بوده اند، آشنا شوند. و همچنین بتوانند در همکاری با اعضای خانواده و متخصصین دیگر رشته های تخصصی در تیم مهارت پیدا کنند. علاوه بر تجربیات عمومی مربوط به امراض کودکان، کاردرمانگران باید دانش پیشرفته و مهارتهای تخصصی برای کار کردن با نوزاد را بیاموزند. این دانش و تخصص ها در سه زمینه وسیع ذیل طبقه بندی می شوند.
۱٫ نوزاد: درمانگران باید از وضعیت طبی بیمار آگاه باشند و فهم عمیقی از حساسیت های طبی نوزاد در NICU داشته باشند. تا زمانی که پاسخ های فیزیولوژیکال بسیار مهم و حالت رفتارهای عصبی تغییر می کنند، مشاهدات موشکافانه و مهارت های پیشرفته تجربی به منظور شناسایی دقیق نیاز است.
۲٫ خانواده: برای فراهم کردن مراقبت موثر خانواده مدار، درمانگران به شناختن سیستم های خانواده نیاز دارند. و همچنین باید روابط اجتماعی و بین فردی قوی برای کار با خانواده های در بحران داشته باشند.
۳٫ محیط NICU: NICU یک موقعیت پیچیده و با سرعت بالاست.
برای درمانگران بسیار ضروری است که با جنبه های ((فیزیکی و اجتماعی)) محیط NICU مانوس شوند. درمانگران باید فرهنگ یگانه محیط NICU آگاهی داشته باشند و به آن احترام بگذارند تا به پیشرفت حرفه ای در این محیط برسند.
برای سطح بالاتری از تعهد حرفه ای، که شامل اختصاص دادن زمان و منابع به آموزش است، باید آمادگی لازم برای کار در NICU بدست بیاید. فعالیت های تخصصی توصیه شده، شامل آموزش گسترده مستمر؛ حفط کردن دانش کنونی مرتبط با تحقیقات بر پایه شواهد؛ همکاری با اساتید؛ و تطبیق یک درجه دار علمی برای شروع کار با نوزاد، با رویکرد شدیدا حفاظتی می باشند
