مشکلات گفتاری و بلع در بیماری پارکینسون (PD) رایج است و می تواند در بخش های مهم زندگی، مانند لذت بردن از غذاهای مورد علاقه یا شرکت در گفتگو با خانواده و دوستان، اختلال ایجاد کند.
پارکینسون باعث می شود دامنه حرکات در طول زمان کوچکتر و حرکات کندتر شود که می تواند بر سیستم پیچیده حرکات صورت، دهان، گلو و قفسه سینه که در فرایند صحبت کردن و بلع نقش دارند تأثیر بگذارد.
پارکینسون می تواند بر آگاهی و ادراک افراد تأثیر بگذارد و تشخیص تغییرات گفتار، صدا و بلع را برای افراد مبتلا به بیماری دشوار کند.
با این وجود ارزیابی و درمان زودهنگام می تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد و به کاهش و مدیریت مشکلات جدی تر گفتار و بلع بعدا کمک کند.
مشکلات ارتباطی در بیماران مبتلا به پارکینسون
تغییرات صدا و گفتار اغلب اولین نشانه های پارکینسون هستند، اما همه افراد مبتلا به پارکینسون مشکلات مشابهی ندارند. مشکلات رایج عبارتند از: آرام صحبت کردن، صدای یکنواخت، بریده بریده شدن کلمات، زمزمه کردن و لکنت زبان. برای برخی افراد، تغییرات ذهنی میتواند یافتن کلمه مناسب، تمرکز بر مکالمات یا شروع یک جمله را دشوارتر کند. گاهی اوقات حالت محدود شده صورت یا زبان بدن ناخواسته می تواند باعث ایجاد ارتباط نادرست شود.
مشکلات بلع
بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون در بلع مشکل دارند (دیسفاژی). مشکلات بلع میتواند خفیف باشد، مانند طولانیتر شدن تمام کردن یک وعده غذایی یا مشکل در بلعیدن قرصها. مشکلات جدی تر بلع شامل کاهش وزن، خفگی یا ذات الریه حاصل از آسپیراسیون (عفونت ناشی از ورود غذا یا مایعات به ریه ها ) است که می تواند منجر به مرگ شود.
پارکینسون میتواند بلع را بهطور خودکار کاهش دهد، که میتواند منجر به ترشح بیش از حد بزاق یا آبریزش دهان شود.
مشکلات گفتاری و بلع چگونه برطرف می شود؟
کار با یک آسیب شناس گفتار و زبان درمان اصلی برای مشکلات گفتار و بلع است. گفتاردرمانگرها در ارزیابی و درمان مسائل گفتار، صدا، زبان و ارتباطات، از جمله مواردی که ناشی از تغییرات مغزیهستند، تخصص دارند. آنها مشکلات بلع را نیز ارزیابی و درمان می کنند. تنظیم داروها همچنین ممکن است به مشکلات گفتاری و بلع کمک کند.